- yıkkın
- разру́шенный, разорённый; прише́дший в упа́док
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
Büyük Türk-Rus Sözlük. 2014.
yıkkın — sf. Yıkılacak duruma gelmiş, harap … Çağatay Osmanlı Sözlük
harap — sf., bı, Ar. ḫarāb 1) Bayındırlığı kalmamış, yıkılacak duruma gelmiş, yıkkın, viran Duvarları yıkılmış, çatıları yanmış, harap bir köyün hizasına gelince yaver atından atladı. Ö. Seyfettin 2) Bitkin, yorgun, perişan Kiraz yemekten insanlar harap … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıkkınlık — is., ğı Yıkkın olma durumu, haraplık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yıkkınlık göstermek … Çağatay Osmanlı Sözlük